قانون تعطیلات رسمی کشور
لایحه قانونی تعیین تعطیلات رسمی کشور (مصوب ۱۳۵۹,۰۴,۰۸ با اصلاحات و الحاقات بعدی)
ماده ۱- تعطیلات رسمی کشور به قرار زیر است:
۲۹ اسفند تا ۴ فروردین
۱۲ فروردین ـ روز جمهوری اسلامی
۱۳ فروردین
۱۵ خرداد
۲۲ بهمن- روز انقلاب
عید سعید مبعث
نیمه شعبان
۲۱ رمضان شهادت حضرت امیر (ع)
عید سعید فطر دو روز (اول و دوم شوال)
تاسوعا
عاشورا
اربعین
۲۸ صفر
میلاد حضرت رسول (ص)
عید قربان
عید غدیر
ولادت حضرت امیر (ع) ۱۳ رجب
ولادت حضرت رضا (ع) ۱۱ ذیقعده
وفات حضرت صادق (ع) ۲۵ شوال
تبصره- این لایحه قانونی جایگزین لایحه قانونی برابری ساعات کار کارگران و کارمندان و تعیین تعطیلات رسمی کشور مصوب ۵۸/۱۰/۲ می باشد.
ماده ۲- هیأت وزیران با کسب نظر موافق روسای قوه مقننه و قوه قضائیه می تواند به مناسبت بروز بعضی حوادث و وقایع بسیار مهم، بعضی نقاط یا سراسر کشور را تعطیل رسمی (عمومی) اعلام کند.
تبصره ۱- کلیه مراجع قضائی و اجرائی در این گونه موارد مکلفند برای حفظ حقوق مردم، اقدامهای قضائی و اجرائی مقرر در روزی را که تعطیل اعلام شده است در وقت مناسب دیگری که از یک ماه تجاوز نکند معمول دارند.
تبصره ۲- هیأت دولت مجاز می باشد تدابیر لازم را برای ارائه خدمات ضروری توسط دستگاههای مربوط در روزهائی که تعطیل اعلام می کند اتخاذ و اعمال نماید.
تبصره ۳- کلیه مصوبات هیأت وزیران در مورد اعلام تعطیل رسمی (عمومی) تعدادی از روزها در سال های پس از پیروزی انقلاب اسلامی تنفیذ می گردد.
ماده ۳- روز سوم جمادی الثانی به عنوان روز شهادت حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) تعطیل رسمی (عمومی) اعلام می‌‌شود و تعطیلی روز بیست و نهم اسفند ماه لغو می‌‌گردد.
شورای انقلاب جمهوری اسلامی ایران