ماده ۱۱۲۰ قانون مدنی

دانستنیهای عمومی قانون مدنی

ماده ۱۱۲۰ قانون مدنی:

عقد نکاح به فسخ یا به طلاق یا به بذل مدت در عقد انقطاع منحل میشود.

چند نکته در مورد این ماده:
۱- در این ماده قانون مدنی فقط به بعض از موارد انحلال نکاح اشاره کرده و از ارتداد و یا فوت هر یک از زوجین که موجب زایل شدن عقد نکاح است نام نبرده!
همانطور که طلاق و فسخ در عقد دائم و پایان مدت و بذل آن در عقد موقت سبب منحل شدن رابطه زناشویی است چنانچه هر یک از مرد و یا زن از اسلام بر گردد و یا یکی از آن‌ها فوت کند نکاح باطل است و به همین خاطر زن بعد از فوت شوهرش می‌تواند ازدواج کند و یا مردی که یکی از چهار زن او فوت شده حق دارد زن دیگری انتخاب کند و یا با خواهر همسر متوفای خودش ازدواج نماید.

۲- با اینکه طلاق و فسخ هر دو موجب انحلال نکاح می‌شود اما از جهاتی متفاوتند مثلا در صورت وجود موجبات فسخ مرد و یا زن می‌توانند از حق خود صرفنظر کنند و هیچ خللی به عقد آن‌ها وارد نشود مانند اینکه چنانچه داشتن وصف خاصی در زن و یا مرد شرط شده باشد و بعد از ازدواج معلوم شود طرف مقابل فاقد آن وصف بوده است طرف دیگر و یا همان مشروط له حق دارد عقد منظور را فسخ و یا بر هم بزند.

۳- در این ماده برای انحلال نکاح فقط از بذل مدت نام برده شده در حالی که در اغلب موارد عقد موقت با پایان مدت عقد منحل می‌شود.

نوشته از پرویز رضایی