تفاوت های اخذ مدرک دکتری در اروپا، آمریکا و کانادا

شرایط تحصیل
به گزارش راهش به نقل از سایت یورسیه تحصیل در مقطع دکتری در اروپا بدون داشتن مدرک کارشناسی ارشد امکان پذیر نیست؛ اما در ایالات متحده آمریکا، متقاضیان می توانند مستقیماً پس از دوره کارشناسی در دوره ی دکتری ادامه ی تحصیل دهند.

از این رو می توانند پس از گذراندن واحدها و امتحانات مشخص، در مقطع دکتری ادامه ی تحصیل دهند. تحصیل مقطع دکتری در دانشگاه های کانادا در بیشتر موارد بدین گونه است که مدرک کارشناسی ارشد را باید دریافت کرده و پس از آن برای دریافت پذیرش در مقطع دکترا اقدام شود.

زمان تحصیل
مدت زمان تحصیل مقطع دکتری در اروپا کوتاه تر از آمریکاست. به عنوان مثال دکتری در فرانسه، نروژ، انگلستان و آلمان به سه سال زمان نیاز دارد که در سراسر اروپا بین سه تا چهار سال مشترک است.

اما میانگین زمان تحصیل مقطع دکتری در آمریکا شش سال است که گاها برخی از دانشجویان برای تکمیل این دوره به هفت تا هشت سال زمان نیاز دارند. در دانشگاه های کانادا نیز تحصیل در مقطع دکتری به طور معمول چهار تا شش سال می باشد.

موضوع پایان نامه
داوطلبان دکتری در اروپا باید در طول اپلای، موضوع پایان نامه و سرپرست خود را انتخاب کنند. به این منظور دانشجویان، متقاضی پروژه های خاص دکتری می شوند که معمولاً به تحقیقات یک استاد گره خورده است. اما در آمریکا، دانشجویان دکتری عمدتا در مورد علایق پژوهشی خود بحث می کنند و تا سال دوم یا سوم تصمیمی در خصوص موضوع پایان نامه خود نمی گیرند.

حتی در بسیاری از رشته های علوم و مهندسی به دانشجویان اجازه می دهند تا یک سال قبل از تصمیم گیری در مورد انتخاب سرپرست و موضوع پایان نامه، در آزمایشگاه های مختلف موضوعات احتمالی پایان نامه خود را بیازمایند.

در کانادا نیز همانند اروپا متقاضیان باید در طی مراحل اپلای، موضوع پایان نامه و سرپرست خود را انتخاب کنند. ممکن است محدوده ی موضوع پایان نامه توسط دانشگاه مشخص شده باشد (بخصوص در رشته های علوم طبیعی) یا اینکه با هماهنگی سرپرست یک موضوع پیشنهاد داده شود (علوم انسانی و هنر).

تدریس
در اروپا، دانشجویان دکتری به ندرت فرصت تدریس دارند. در ایالات متحده، داوطلبان دکتری اغلب موظفند به عنوان بخشی از دوره ی تحصیلی خود، به دانشجویان دوره های کارشناسی ارشد ( به عنوان TA) آموزش دهند. معمولا بیشتر دانشجویان دکتری در ایالات متحده یک ترم الی دو تا سه سال به عنوان TA در یک کلاس به تدریس در کنار تحصیل می گذارنند.

در کانادا انتظار می رود که دانشجویان در سمینارهای کوچک شرکت کنند و حدود ۴۰ ساعت در هفته را به مطالعه اختصاص دهند و در مورد پایان نامه خود تحقیقاتی انجام دهند و چندین مقاله با همکاری سایر دانشجویان و اساتید منتشر کنند.

همچنین دانشجویان می توانند به عنوان دستیار آموزشی و دستیاز پژوهشی فعالیت کنند که در این صورت حداکثر ۲۰ ساعت در هفته از وقت دانشجویان به این امر اختصاص داده شود. اما هیچ اجباری در زمینه ی تدریس وجود ندارد.
کار درسی (Coursework)
در اروپا بسیاری از برنامه های دکتری دانشجویان را ملزم می کند که بلافاصله شروع به کار روی پروژه های پایان نامه خود شوند. اما در آمریکا فارغ از رشته، دانشجویان قبل فعالیت بر روی پایان نامه خود، باید دو یا سه سال در دوره ها و سمینارهای مرتبط شرکت کنند. در کانادا نیز برخی برنامه ها شامل دوره های درسی و امتحانات قبل از شروع پایان نامه هستند که این موارد فقط جنبه ی ارزیابی و سنجش دارند.

هزینه های تحصیل
در چند کشور اروپایی، دانشجوی دکتری به عنوان کارمند محسوب می شود و بیمه درمانی، بیمه بیکاری و بازنشستگی برای آنها پرداخت می شود. اما در کشورهایی مانند انگلستان و ایتالیا که دانشجویان دکتری شاغل محسوب نمی شوند می توانند برای کمک هزینه از بورسیه استفاده کنند.

شهریه در بسیاری از کشورهای اروپایی نسبت به آمریکا به شدت پایین تر است. متوسط شهریه سالانه دانشجویان دکتری در دانشگاه های اروپایی ۸۰۰۰-۲۰۰۰۰ یورو در سال خواهد بود.

شهریه دانشگاه ها در آمریکا با یکدیگر متفاوت است و دانشگاه های خصوصی شهریه بالاتری نسبت به دانشگاه های دولتی دارند. دانشجویان می توانند با دریافت کمک هزینه های دانشگاهی، ایالتی و ملی، بخشی یا تمام شهریه را پرداخت کنند. متوسط شهریه دکتری در دانشگاه های آمریکا ۴۰۰۰۰-۲۸۰۰۰ دلار در سال است.