جلوگیری از ملاقات طفل
🔹 حضانت پسر و دختر تا ۷ سالگی با مادر است و حضانت دختر از ۷ سالگی تا ۹ سالگی و پسر نیز از ۷ سالگی تا ۱۵ سالگی با پدر هست اما قانونگذار در قانون مدنی و قانون حمایت از خانواده به درستی دست قاضی را باز گذاشته است که با توجه به مصلحت طفل حضانت را مشخص و تعیین نماید یعنی ملاک حضانت برای دادگاه باید مصلحت طفل باشه.
🔹متاسفانه قانون حضانت را فقط تا سن بلوغ دانسته و بعد از آن را به سکوت برگزار کرده و به این منزله است که خود فرزند می تونه انتخاب کند که با پدر باشه و یا مادر!
🔹بدیهی است که طرفی که حضانت فرزند با او نیست حق ملاقات دارد و می تواند فرزندش را ملاقات کنه.
اگر هریک از زوجین مانع از ملاقات طفل بشه، طرف دیگر میتونه علاوه بر تقدیم دادخواست گرفتن ملاقات طفل به دادگاه خانواده ، طبق ماده ۷ قانون حمایت از خانواده ، ظرف مدت چند روز دستور موقتی مبنی بر ملاقات طفل دریافت کنه.
🔹بر طبق ماده ۵۴ قانون حمایت خانواده جلوگیری از ملاقات فرزند جرم است.«هرگاه مسئول حضانت از انجام تکالیف مقرر خودداری کند یا مانع ملاقات طفل با اشخاص ذی حق شود، برای بار اول به پرداخت جزای نقدی درجه هشت و درصورت تکرار به حداکثر مجازات مذکور محکوم می شود.»
ماده ۴۰ قانون مذکور نیز تعیین تکلیف کرده که به دادگاه اجازه بازداشت هر کسی که مانع اجرای حکم دادگاه و استرداد طفل می شود را داده است.
🔹ماده ۴۰ در مورد ممانعت از اجرای دستور موقت فوری ملاقات فرزند اجرا نمیشه
1 Answers