بخشی از دعاوی دادگاه خانواده را بحث حضانت کودکان بعد از طلاق والدین تشکیل داده است و راه پر کش وقوس دار دادگاه میشود تنها مرجع تعیینکننده سرنوشت کودکان .حضانت، نگهداری و مراقبت جسمی، روحی، مادی و معنوی اطفال جزو تعلیم و تربیت آنان محسوب میشود . به موجب ماده ۱۱۶۸ قانون مدنی ایران هم حق و هم تکلیف والدین است. یعنی والدین حق دارند حضانت و سرپرستی کودک خود را به عهده گیرند و قانون جز در موارد استثنایی نمیتواند آنان را از این حق محروم کند و از سوی دیگر آنان مکلف هستند تا زمانی که زنده هستند و توانایی دارند، نگهداری و تربیت فرزند خویش را به عهده گیرند. در حضانت آنچه از همه مهمتر است مصلحت کودک است، به این ترتیب قانون ابتدا مصالح او را در نظر میگیرد و سپس حق پدر و مادر برای نگهداری کودکشان را. در این صورت اگر مصلحت طفل ایجاب کند که پیش هیچ یک از پدر و مادرش نباشد، دادگاه رأی میدهد که کودک به شخص ثالثی سپرده شود.
1 Answers